Umiejętności podstawowe na komputerze
U podstaw użytkowania komputera zawsze znajdują się
rozważania na temat systemu operacyjnego komputera. Jest to oprogramowanie
nadzorujące pracę wszystkich urządzeń systemu komputerowego: jednostki
centralnej, pamięci operacyjnej, pamięci zewnętrznych (dysk twardy, CD-ROM,
pendrive), klawiatury, myszy, monitora, karty graficznej, kart rozszerzających
(jak np. karta muzyczna, sieciowa, telewizyjna), drukarki, skanera. System
operacyjny tworzy środowisko, w którym pracują inne programy, na przykład
edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny, przeglądarka internetowa, gra komputerowa.
W tej publikacji powołujemy się na najnowszą wersję systemu rodziny MS
Windows, jaką jest Windows 7 PL w wersji Home Premium. Oznaką gotowości do
pracy systemu operacyjnego jest pojawienie się na ekranie monitora pulpitu stanowiącego
analogią do blatu biurka, na którym umieszczamy książki, zeszyty, notatki,
przybory do pisania, aby po prostu… twórczo pracować.
W języku angielskim słowo windows oznacza okna, zatem
podstawową umiejętnością w tym systemie (środowisku) staje się praca
z oknami. Na rysunku 1.1 jest pokazane przykładowe okno (Komputer)
i wskazane są jego wybrane elementy. W oknie są wyświetlone ikony
symbolizujące zainstalowane na komputerze pamięci zewnętrzne (dwa dyski twarde,
stacja dysków DVD oraz dysk wymienny typu pendrive). Na rysunku literami a–e są
wskazane następujące elementy okna:
Pasek tytułu (a), na którym obok nazwy okna (programu) znajdują się
także przyciski zmiany rozmiarów okna. Pasek menu rozwijanego (b), którego
zawartość jest uzależniona od rodzaju otwartego okna. Zwykle są tu menu: Plik,
Edycja, Widok, Pomoc. Pasek narzędzi (wstążka) (c), którego zawartość także
zależy od rodzaju otwartego okna. Szczególną uwagę zwracamy obecnie na
specjalnie zaznaczone przyciski polecenia Zmień widok – Więcej opcji, które
umożliwia wyświetlanie zawartości tego okna w różnym widoku: z różną
ilością informacji i różną wielkością ikon. Tutaj okno wyświetlane jest
w widoku Kafelki.
Pasek adresu (d), którego zalety będą szczególnie widoczne
w przypadku korzystania z przeglądarki internetowej. Tutaj adres
Komputer wskazuje, że treść okna odnosi się do zainstalowanych na komputerze
zewnętrznych dysków. Pasek wyszukiwania
(e), który służy do szybkiego odnajdowania w zasobach komputera określonego
dokumentu, zdjęcia, utworu muzycznego itp.
W środowisku Windows wszelkie informacje zapisujemy na
dysku w folderach, dla których analogią mogą być półki na książki
w naszej domowej bibliotece. W folderach umieszczamy pliki
(wspomniane książki umieszczone na półkach biblioteki). Przykładami plików mogą
być dokumenty utworzone w edytorach tekstu (np. Notatnik, Wordpad, Word),
rysunki utworzone w programie graficznym (np. Paint), obliczenia wykonane
w arkuszu kalkulacyjnym (np. Excel), slajdy wykonane w programie
grafiki prezentacyjnej (np. PowerPoint). Każdy plik identyfikowany jest
w określonym folderze przez unikatową nazwę oraz symbol graficzny – ikonę.
Oznacza to, że w tym samym miejscu (folderze) nie może być dwóch plików
o identycznej nazwie. Swoje ikony mają także foldery. Tworzenie nowego dokumentu (pliku) jest
związane z jego zapisaniem na dysku w określonym folderze lub
bezpośrednio na pulpicie. Omówione pojęcia
w dalszej części książki zaprezentujemy na następującej strukturze
folderów (rys. 1.2): Moj_folder –
zapisany na pulpicie przykładowy folder; Dni_tygodnia oraz Pory_roku –
umieszczone w nim dwa foldery (podfoldery);
w folderze Dni_tygodnia jest siedem dokumentów
tekstowych: Poniedzialek, Wtorek, Sroda, Czwartek, Piatek, Sobota, Niedziela;
w folderze Pory_roku są cztery fotografie: Wiosna, Lato, Jesien,
Zima. Krok po kroku opiszemy wszystkie
czynności, które doprowadzą do wykonania tego zadania i w efekcie końcowym
skopiowania tej struktury na dysk wymienny typu pendrive.
ZOBACZ PORADNIK I GRAFIKI: ECDL e-obywatel>>>